How to Kick

Voor de beginner Steppen op een Kickbike is eenvoudig, wie kan er niet steppen? Met onderstaande tips bent u snel een volleerd stepper.

1. De wissel
Wissel regelmatig het been af. Na 3 tot 12 passen wisselen. De top van de wedstrijdrijders wisselt na 3 of 4 passen, in meer recreatieve tochten zie je een lager wissel tempo, 8 a 10 keer soms meer. Belangrijks dat je been niet verzuurt op de plank want dat been verbruikt de meeste energie niet het het been waar mee je afzet.

Het wisselen zelf zal voor een beginner even wennen zijn, maar na een paar weekjes steppen wordt het een automatisme. Je voeten weten dan automatisch de plank te vinden.
De gevordere rijder zal zo snel wisselen dat een leek bijna niet ziet dat er gewisseld wordt, wedstrijdrijders springen zelfs over. Om te beginnen met wisselen is het makkelijkst om je de hak van de voet van het been op de plank naar buiten draaien van de plank af. Zo creëer je ruimte voor de het voorste deel van de andere voet. Die zet je er naast en dan haal je standbeen van de plank en zet je af met de voet die voorheen op de plank stond. Tijdens de afzet heb je zo de ruimte om je andere voet helemaal op de plank te schuiven.

2. De afzet
Belangrijk is relaxed af te zetten, niet te krampachtig. Maar let wel echt ver doorzwaaien van het been naar achteren kan relaxed aanvoelen maar moet niet overdreven worden. Een korte afzet, dus een korte zwaai (met kniebuiging) naar voren en ritmische afzet is vaak het beste.

3. Klimmen / afdalen/ vlak:
Hier zit veel verschil in qua techniek.
Bij het klimmen gebruikt men een korte zwaai, een hoog beenritme en zeker niet te ver naar achteren afzetten. Goede klimmers herken je aan hun rechte houding. Ze zitten niet diep voorovergebogen over het stuur maar kijken met een vrij rechte (relaxte) houding recht vooruit en zetten met een hoog tempo in korte pasjes af.
Het afdalen is een specialisme op zich. In wedstrijden zie je de rijders helemaal in zithouding naar beneden stormen. Dat ziet er indrukwekkend uit. Let wel een stepper daalt ontzetten snel af, je gewicht zit lager dan bij een fietser! je maakt dus veel snelheid.
Snel afdalen gaat als volgt: Je zet beide voeten (tenen) achter elkaar op plank (ook kniëen in één lijn achter elkaar), pak het stuur stevig vast en breng je gewicht zo ver mogelijk op het voorwiel. Je armen zo dicht mogelijk tegen het lichaam. Volg je dit exact op, dan val je als een baksteen naar beneden. (een helm is bij afdalingen zeker een aanrader en een realistisch kijk op snelheid, anticipatie is eigenlijk een minimale vereiste).
In de EURO-cup (step competitie in meerdere landen) zijn er zelfs wedstrijden die zich geheel richten op het afdalen, zowel op de weg als in het terrein.
Rijden in de polder (vlak) daarbij zie je meest uiteenlopende technieken. Lange afzet, grote beenzwaai, kortere afzetten, kortere beenzwaai. Het hangt eigenlijk een beetje af van de wind. Step je met de wind in de rug dan kan een langere zwaai relaxter zijn. Tegen de wind voelt eigenlijk een beetje aan als klimmen, dus een korte afzet is vaak dan het meest productief.


1. V-shaping...
Een wedstrijdstepper heeft zeker 1,5 jaar nodig om alle technieken goed onder de knie te krijgen en dan nog leer je bij. In veel wedstrijden is het sparen van energie in het peleton essentieel. Er wordt vaak snel gestart en na ca. 5 km stabiliseert het tempo. Veel beginners denken vaak hierdoor ik kom nooit op dat niveau maar schijn bedriegt dus. Kun je de eerste kilometers aanhaken dan is niet onwaarschijnlijk dat je de kopgroep kunt volgen tot aan de finish, tenzij er een paar snel wegdemareren. Tijdens de wedstrijd probeert men vaak te demareren uit de groep belangrijk is dan mee te sprinten en uit de wind te rijden. Dat scheelt echt heel veel energie, dit wordt door jonge stepteams en beginners vaak onderschat. Belangrijk is als startende stepclub hier dan ook op te trainen in een groepje. Ga eens een keer in V-vorm rijden en voer het tempo op.
Dit geldt evenzo ook voor de junioren steppers. Deze techniek kan bijvoorbeeld veel voordeel brengen in ook langere tochten als de IJsselmeerronde of de Elfstedentocht op de step.

2. Het stuur
Wat ook vaak bij beginners gesignaleerd wordt is dat men krampachtig aan de stuur hangt. Dit is niet goed, het stuur ferm vasthouden oke, maar krampachtig dat kost veel te veel energie en is niet relaxed. Je kunt dit goed oefenen door te steppen met twee vingers op het stuur. Als je dit helemaal niet kunt dan moet je toch proberen te gaan letten op een meer relaxte houding.

Velen denken dat een hoog stuur relaxter rijdt. Dit is een misvatting. Het voelt misschien relaxed aan maar het is zeker niet minder energieverspillend. Bij een laag stuur vang je veel minder wind en kun je met een een soort schaatshouding in je rug energie sparen (de schaatshouding is holle buik/bolle rug, zonder krampachtig je spieren te gebruiken). Het is voor iemand die aan een laag stuur gewend is echt een ramp om met een hoger stuur te steppen en andersom vaak ook. De kern zit em in de realiteit, hoe lager het stuur hoe minder wind je vangt, en hoe makkelijker de afzet, dus het kost minder energie. De praktijk zie je prachtig gedemonstreerd in tochten en wedstrijden.

3. Plankhoogte
De Kickbike plankhoogte is vrij laag in vergelijking met andere merken en kunnen zelfs nog verder verlaagd worden met een setje. Voor wedstrijdrijders is dit geen overbodige luxe. Je plankhoogte beinvloed je energieverlies. Vanaf de G4 generatie zit er een geintegreerd verlagingsset op de Kickbikes.